به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، فرانک پرتوآذر کاپیتان تیم ملی دوچرخهسواری کوهستان ایران طی گفتگو با خبرنگار برنا درخصوص وضعیت تمرینی خود بیان کرد: خداروشکر شرایط تمرینی بسیار خوبی دارم و از وضعیتم راضی هستم. حتی با وجود اینکه زمان کمی تا قهرمانی آسیا 2020 داریم، طبق برنامه پیش میروم. من از یک سال و نیم پیش درگیر آسیبدیدگی هستم که قبل از بازیها اتفاق افتاد و حتی با همان شرایط در جاکارتا مسابقه دادم. متأسفانه نتوانسته بودم تیم پزشکی که بتوانند کمکم کند تا شرایطم را بهبود ببخشم پیدا کنم. اما خداروشکر از طرف هیات پزشکی ورزشی شیراز یک تیم پزشکی برای من پیدا شد. در حال حاضر با بهشتی و سبحانمنش کار میکنم و فعلا زیر نظر هستم تا انشاالله به زودی این آسیبدیدگی رفع شود.
وی افزود: به عنوان ورزشکاری که نفر اول کشور هستم یک هدف پایین ندارم و هدف من بزرگ است، میخواهم قدرتم را در سطح آسیا نشان دهم و اقتداری که برای مدال گرفتن دارم را ثابت کنم. برنامهریزیهای من براین اساس بوده اما و چون تاریخ مسابقات لیگ مشخص نبود و هم این احتمال تداخل رقابتها وجود داشت. اولویت من این است که بتوانم بهترین آمادگی بدنی را با شرکت در مسابقه مختلف برای رسیدن به مدال آسیایی و سهمیه المپیک، به دست بیاورم.
جهت خرید دوچرخه به صورت اینترنتی کلیک کنید.
پرتوآذر تصریح کرد: تاریخ مسابقات لیگ هیچ وقت ثابت و مشخص نیست که این یک معضل بزرگ برای من که میخواهم یک نتیجه خوب بگیرم، است. علاوه بر این هدف من رسیدن به سکوی آسیایی است و مسابقات لیگ سطحی ندارد که مرا به چالش بکشد. من نیاز دارم با کسانی رقابت کنم که بتوانند من را به چالش بکشند. متأسفانه فاصله و اختلاف سحطی که هنوز در مسابقات داخلی وجود دارد به من کمک نمیکند تا بتوانم در مسابقات آسیایی با حریفان خود رقابت کنم. هدف من این است که بتوانم افتخارآفرینی کنم، سهمیه المپیک بگیرم، مدال بازیهای آسیایی به دست بیاورم و حتی بزرگتر از آن بتوانم رنکینگ جهانیام را ارتقاء دهم.
کاپیتان تیم ملی دوچرخهسواری کوهستان ایران اظهار داشت: برای اینکه در مسابقات خارجی شرکت کنم و امتیاز به دست بیاورم، از جیب خودم هزینه میکنم. خرج دوچرخهسواری زیاد است و من امسال هیچ تیم باشگاهی نداشتم که بتوانند هزینههای من را تأمین کنند. شنیدن این موضوع که انتظارات را بالا بردم از یک لحاظ برایم خوشایند است، اینکه نشان دادم میتوانم خیلی از غیرممکنها را ممکن کنم و این برای من یک امتیاز مثبت. از لحاظ دیگر برای من فشار و استرس روانی دارد، چون نمیتوان انتظار داشت من به تنهایی بتوانم کسب سهمیه کنم یا مدالهای بزرگ را بگیرم. این موضوع نیاز به همکاری و همراهی خیلی از مسئولین دارد.
بانوی رکابزن تیم ملی ایران عنوان کرد: دید من نسبت به شرکت در مسابقات لیگ این است که کمک کنم تا خیلی از دختران تشویق شوند و بتوانم سطح لیگ بانوان را بالا ببرم، اما با توجه به هزینهها و برنامهریزی دارم شاید نتوانم در خیلی از مسابقات شرکت کنم. هیچ کار بزرگی را نمیتوان به تنهایی انجام داد، تا همین الان کسانی را همراهم دارم که همه جوره کمکم میکنند تا بتوانم در خیلی از شرایط سخت دوام بیاورم اما شاید آن قدر قدرت عمل و اختیار نداشتم. امیدوارم حمایتها بیشتر شود که اگر ایمان داشته باشیم میشود به جاهای بزرگی رسید.
پرتوآذر در پایان گفت: صددرصد اگر پیشنهاد خوبی از باشگاههای خارجی داشته باشم قبول میکنم اما هدف من قرارداد بستن با یک باشگاه و فقط لژیونر شدن نیست، هدفم این است که بتوانم با حضور در یک تیم باشگاهی خوب در مسابقات بیشتری شرکت کنم تا نتیجه خیلی خوبی در بازیهای آسیایی، سهمیه المپیک و مسابقات بین المللی بگیرم. قطعا هر پیشنهادی را قبول نمیکنم چون فقط حضور در یک تیم شخصیت ایده آلیست من را نمیکند.
منبع:
درباره این سایت